In
1984 werd het HIV virus ontdekt. Een virus dat de ziekte Aids kan veroorzaken.
Het HIV virus breekt de witte bloedcellen in het lichaam van een mens af. Je
weerstand neemt daardoor zienderogen af en er komt ruimte voor allerlei
infectieziektes als TBC, longontsteking en huidaandoeningen. In de eerste
decennia na het ontstaan van de ziekte was er sprake van het ‘grote sterven’.
Een hele generatie van mensen in de seksueel meest actieve leeftijd viel weg.
Dagelijks waren er begrafenissen, een vreselijke tijd was dat.
Gelukkig
kwamen er aan het begin van de huidige eeuw medicijnen op de markt die het HIV
virus konden remmen. HIV remmers heten dat of ARV’s. Vanaf dat moment is HIV en
Aids geen per definitie dodelijke ziekte meer maar een zeer ernstige chronische
ziekte. HIV komt het meeste voor in de landen van Zuidelijk Afrika waar in veel
landen wel 20 tot 30% van de mensen besmet zijn. In de eerste jaren na het
ontstaan van de ziekte waren de kerken verdeeld in hun reacties. Omdat HIV niet
alleen door borstvoeding of bloedtransfusie wordt overgebracht maar met name
door seksueel contact met een HIV besmet persoon, zagen te veel kerken HIV als een
straf van God voor onverantwoord zondig gedrag. Met name vrouwen die in
relaties in Zuidelijk Afrika onderdanig moeten zijn, (en zelfs vaak onderdrukt,
bedreigd en mishandeld worden) werden daardoor als slachtoffers extra gestraft.
Mannen komen vaak met HIV besmet terug van de verre plaatsen waar zij door
armoede noodgedwongen als arbeiders werken. Bij hun terugkomst geven zij dan
hun vrouwen het virus door. Behept dus met een dodelijk virus en met een imago
van zondaars en zondaressen. Het is God’s straf werd toen in veel kerken voluit
gezegd. Gelukkig is dat nu veel beter en worden mensen die leven met HIV veel
meer dan in het begin met liefde omgeven. Kerken kwamen dus tot inkeer en
alleen de meest conservatieve orthodoxe kerken spreken nog over een oordeel van
God.
Van het begin af aan echter zijn er ook veel goede kerken geweest. Kerken die
in de Geest van de bijbel zijn opgestaan en de mensen die leven met HIV hebben
gesteund. Gesteund zoals Jezus dat deed met zieken en uitgestotenen.
Al 26 jaar is het Hillcrest Aids Centre er voor de vele mensen in
KwaZulu Natal die leven met HIV en Aids. Hun programma is een spectrum van
antwoorden op de ziekte en van pogingen om het virus te stoppen.
Achtereenvolgens
zijn daar het educatie en preventie programma op scholen, het economisch
programma waar men vrouwen die leven met HIV traint in het maken van mooie
sieraden en het oma programma waarmee men 2000 oma’s steunt die hun verweesde
kleinkinderen (en nu ook achterkleinkinderen) opvoeden en verzorgen. Daarnaast
is er de hospice/respite unit, de kliniek waar mensen getest kunnen worden, het
tuinenprogramma en de unit voor tweede hands kleding. Veel van deze onderdelen
mogen we gaan zien en zullen daar ook actief mee aan de slag gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten