Een tweede kans

Vandaag hebben de dames van onze groep het bankje tegenover de Memorial Wall in elkaar gezet en helemaal mooi afgelakt. Het bankje staat nu weer als nieuw tegenover de muur.

Eerder deze week had ik het met John over de symbolische functie van dit bankje.

Een jaar of zes geleden vond hij de beide zijkanten van de bank bij het vuilnis. De planken waren al verdwenen of meegenomen. Hij zag meteen een mooie toepassing, kocht een paar nieuwe plankjes en zette de gerenoveerde bank tegenover de Memorial Wall, zodat nabestaanden even konden zitten, stil zijn en aan hun dierbaren denken. Als iedere nabestaande deze plek jaarlijks één keer bezoekt, dan komen er elke dag gemiddeld meer dan 4 mensen (!)

John gaf aan dat hij het bankje een tweede kans heeft gegeven. De oude rommel (die het geworden was doordat de eigenaar het bij het vuilnis had gezet) was weer een bruikbare bank geworden.

Zo krijgen ook de patiënten in de Respite Unit een tweede kans. Gelukkig verlaten veel patiënten de Respite Unit omdat ze goed reageren op de medicijnen, het gezonde voedsel en de onvoorwaardelijke liefde die ze daar mochten ontvangen.

Vandaag namen we afscheid van de mensen van Hillcrest Aids Centre. Ik ben nog steeds verwonderd over zoveel enthousiasme, opgewektheid en naastenliefde die we hier in de afgelopen twee weken hebben ervaren.