Compassie

Terwijl de anderen van de groep bezig waren met schoonmaak- en bouwactiviteiten, had ik korte gesprekken met mensen op het HACT over compassie. Wat drijft hen? Wat motiveert en inspireert? Op het kantoor werkte ik de gesprekken uit. Hieronder enkele korte fragmenten:

Julie Holby, voormalige directeur van Hillcrest Aids Centre, nu betrokken als vrijwilligster bij de Respite Unit:
'Ik denk dat God vaak met humor naar ons kijkt en dat Hij ons soms aan de rand van de afgrond duwt om ons vervolgens weer bij de lurven te pakken en ons op weg te zetten. Wat is compassie? Dat is best moeilijk om goed te omschrijven. Je kunt het grijpen en er dan weer naast zitten. Het is grijpbaar en niet grijpbaar. Compassie is voor mij een diep gevoel in jezelf, in je ziel, voor levende wezens, mensen, dieren, eigenlijk de hele aarde.’

Busi, verantwoordelijk voor de inkoop van producten van lokale mensen
'Compassie is uniek, het is dat wat je elders niet kunt krijgen. Het is subtiel, moeilijk te omschrijven. Het geeft je een kans om jezelf te bewijzen. Het heeft te maken met empowerment.'

John Lund, bij HACT betrokken vanaf het begin
'Compassie is voor mij: Gods handen en voeten zijn, en zijn mond. Voor mij betekent dat als Jezus worden, in zijn voetstappen gaan. En dan niet met woorden, maar met daden.'

Pieta, bewaker bij de poort van het centrum
'Ik was doodziek toen ik hier binnen kwam. Nu loop ik hier rond en heb ik een baan. En mensen om me heen die als familie voor me zijn.'

Telkens vertelden deze prachtige mensen mij een deel van hun leven. Toen ik de vraag stelde wanneer zij zelf compassie hebben ervaren in hun leven, emotioneerde dat sommigen. Julie vertelde in tranen hoe de gemeenschap van Hillcrest om haar heen stond toen nog maar enkele maanden geleden haar man plotseling overleed. John vertelde over moeilijke dingen in zijn jeugd en hoe zijn vrouw hem zijn hele leven al nabij is. Het raakt me, deze mensen en deze verhalen. En ik zie God glimlachen en de Geest spelen op deze bijzondere plaats.

Eeuwout