maandag 7 augustus 2017

Vallei van 1000 heuvels

Het klinkt zo mooi, als een sprookje. Het ziet er ook mooi uit, sterker nog, het uitzicht is prachtig. De vallei van 1000 heuvels is helaas niet altijd mooi, het is een plek van problemen en armoede.


Zuid-Afrika is een bijzonder land met een unieke geschiedenis als het gaat om blank en zwart. Honderden jaren geleden kwamen blanke mannen van verschillende landen in dit land. Het duurde niet lang voordat zwarte mensen voor hen werkten of zelfs hun slaven werden. Zelfs na de afschaf van slavernij bestond er nog apartheid. We kennen allen het verhaal van Nelson Mandela en ik zal er verder niet over uitweiden. Kortom, de zwarte bevolking is altijd onderdrukt geweest en die tijd lijkt voorbij te zijn.

Het lijkt voorbij, maar dat is het niet, niet echt. Je kan deze ongelijkheid niet in één generatie veranderen, de gevolgen zijn te groot. Om te beginnen zijn er nog te veel ouderwetse opvattingen aan de blanken en een onderdanige mentaliteit bij de zwarten. Dan is er nog de grote financiële kloof waar enkel goed onderwijs tegen kan opboksen, maar op dit moment loopt de zwarte bevolking sterk achter.
Te weinig scholing geeft veel nare gevolgen, vooral in de tijd dat Aids uitbrak. In Amerika werd het gepresenteerd als homoziekte en in Zuid-Afrika als zwartenziekte. Dat was natuurlijk niet waar, maar blanken hadden geld voor medicijnen en zwarten stierven. De kerken verkondigden aids als een straf van God en bij gebrek aan voorlichting of onderwijs bleef dat idee voor een te lange tijd. Het onderwerp werd genegeerd en zo kon de ziekte verspreiden waardoor bijna een hele generatie is weggevallen met alle gevolgen van dien: kinderen zonder ouders en veel armoede. In de vallei zag ik niet zelden meisjes van mijn leeftijd (18) of zelfs jonger met kleine kinderen aan de hand lopen. Seksueel misbruik en tienerzwangerschappen zijn grote problemen. Ook hierdoor blijft het aantal besmette mensen groeien en is HIV en aids nogsteeds een groot probleem. In de vallei is wel 40% besmet!
Om even terug te komen op de onderdanige mentaliteit die nog steeds heerst, de zwarte bevolking is afgeleerd initiatief te nemen en ambitieus te zijn. Het hele idee van ondernemen bestaat niet. In de vallei moet je zoeken naar bedrijvigheid, ze doen gewoon niets als er geen werk is. Ja, het hoofd boven water proberen te houden. Tegelijk komen er immigranten uit Zimbabwe die wel de ondernemersgeest hebben en het ver schoppen, tot jaloezie van de zwarte Zuid-Afrikanen.

Het is een moeilijk land, vooral de vallei is moeilijk. Er wordt gezegd dat het nog drie generaties duurt om het recht te zetten. Ik hoop op minder.

Celina

Geen opmerkingen:

Een reactie posten